Wie heeft schuld aan de Schuldencrisis ?
In tijden van crisis worden er schuldigen gezocht en steekt het wij/zij denken de kop op. Dat is een aangeboren trekje van ons. Hoewel de economie zo ingewikkeld is geworden dat geen mens het nog kan volgen, denkt menigeen toch te weten dat er kwade krachten van buiten aan het werk zijn. Na de haat tegen buitenlanders, moeten de banken en de financiële markten het ontgelden. Maar hebben ze ook gelijk? Lees verder »
Negen miljard mensen op tien aardbollen?
De toekomst voorspellen door in een glazen bol te kijken, is geen kunst. Maar als je geen betere kennis en middelen bezit, moet je toch wat. Als dat gebeurt vanuit een sombere gemoedstoestand zoals in het boek Openbaringen van het Nieuwe Testament, komen we uit op een soort Apocalyps. Tegenwoordig geloven we niet meer in visioenen. We hechten meer waarde aan voorspellingen op grond van modellen en rekensommen. Lees verder »
Krimp
Na de Euro, dreigt nu Europa zelf in gevaar te komen. Althans zo willen politici en journalisten ons doen geloven. Het schijnt dat er opeens geen economische groei meer is en dat dit zo ongeveer het allerergste is wat ons kan overkomen. De oorzaak lijkt te zijn dat in steeds meer lidstaten de staatsschulden te hoog zijn opgelopen. Het duo Rutte/De Jager werpt zich op als wereldverbeteraars en pendelt heen en weer naar Brussel om te komen tot een Europees commissielid die strenge straf kan uitdelen aan landen die te veel staatsschuld laten ontstaan. Ze wijzen met de vinger op Griekenland en Italië als stoute landen. De beeldvorming is zo sterk dat je zou denken dat het waar is. Toch wijkt het beeld op minstens drie fundamentele punten af van de werkelijkheid. Lees verder »
Het kruipertje
Het was het eerste plantje waarvan ik de naam kende. Lang geleden, ik was amper tien jaar, leerde ik: “Een Kruipertje komt in je mouw of in je broekspijp en kruipt dan naar boven of beneden in de richting van je poepert, gaat dan naar binnen naar je hart en dan ga je dood”. Het heeft grote indruk op me gemaakt. Afgezien van de bangmakerij voor het doodgaan was ik vooral gefascineerd door het simpele maar uiterst doeltreffende mechanisme waarmee het kruipertje kruipt. Misschien dat het zelfs mijn carrière als bioloog heeft bepaald. In ieder geval moet ik er nu ruim 55 jaar later steeds weer aan terug denken. Lees verder »
Machtsbeving
Begin november las ik in Trouw het woordje “machtsbeving”. Een fascinerend woord. Het suggereert dat er diep onder de oppervlakte krachten actief zijn die zich niets aantrekken van nationale grenzen. Daardoor zou het vertrek van de leiders Sócrates in Portugal, de Spaanse Zapatero, de Griekse Papandreou en Berlusconi in Italië onderdeel zijn van een algemeen patroon in de mediterrane regio . Zelfs de machtswisselingen in Tunesië, Libië en Egypte zouden daar deel van uitmaken. Lees verder »
Waarom het kapitalisme wankelt?
De actievoerders van de occupy beweging mogen wat ongestructureerd overkomen, maar hun kritiek is meer dan een klassiek protest van de onderklasse. De metafoor 99% -1 % duidt op de trend dat een kleine minderheid steeds rijker wordt. Eigenlijk bestond dat grote verschil al in het feodale en in het koloniale tijdperk en zette zich zelfs voort onder het communistische systeem. De nivellering tijdens een periode van sociale democratie was van tijdelijke aard en is intussen overgegaan in hernieuwde groei van de ongelijkheid doordat de wereld volledig wordt overvleugeld door het mondiale financiële kapitalisme. Lees verder »
Megastal of modderbad?
Als lid van GroenLinks, Partij voor de Dieren, Natuurmonumenten, Het Gelders Landschap, Green Peace, Stichting Aap en het Wereld Natuurfonds en Milieu defensie moet ik maandelijks een stapel clubblaadjes doorlezen. Daardoor ben ik behoorlijk gehersenspoeld met de opvatting dat de intensieve varkenshouderij zo’n beetje het slechtste is wat er bestaat. Lees verder »