26
jan
2012
Vijandschap op een apenrots
Nu de presidentsverkiezingen in de VS in de aanloopfase zijn, verandert het machtigste land ter wereld in een primitieve apenrots. Ik bedoel dit niet als een belediging want apen zijn prachtige dieren die me enorm fascineren wegens hun intelligentie en sociale gedrag. Het woord apenrots is bedoeld als metafoor voor een sociale structuur waarbij de sterkste mannetjes om de macht strijden. Het woord appelleert ook aan een soort gedrag dat niet zo zeer voortkomt uit rijp beraad en bewuste keuzes, maar uit aangeboren patronen. Een sociale structuur die zich publiekelijk manifesteert en waar je als buitenstaander naar staat te kijken. Lees verder »
19
jan
2012
Nieuwe economie ?
Een avondvullend TV programma over de Eurocrisis, waar vindt je dat? Gewoon bij Arte. Gratis uit de lucht geplukt, HD kwaliteit en informatiever dan 100 keer De Wereld draait door en Pauw en Witteman. Om over de rest van de pulp op het Nederlandse TV-net maar te zwijgen. Daardoor zag ik beelden van een sterk opkomende nieuwe economie zonder geld, waarvan elke econoom zou zeggen dat het niet kan bestaan. Lees verder »
13
jan
2012
Rutte loopt op eieren
Al geruime tijd ontwikkelt zich een kleine koude oorlog tussen Wilders en Koningin Beatrix. Toespelingen in troonredes en Kersttoespraken worden gevolgd door haattweets en recent is er deining over een hoofddoek. Lees verder »
10
jan
2012
Wat is nu eigenlijk het schuldprobleem?
Door de aanhoudende dagelijkse sensatieberichten van de media over de schuldencrisis zou je haast van angst in je schulp kruipen, de radio en TV uitzetten en geen krant meer inkijken. Als pensioentrekker van onder de 67 ga je jezelf haast schamen dat je niet meer werkt en moet je vrezen voor waardeverlies van je uitkering. Getallen met 11 en 12 nullen vliegen je om de oren. De rentes voor staatsobligaties variëren binnen Europa van 2 tot 8 % en de staatschulden lopen in de gehele wereld de pan uit. Geen enkele econoom deelt de visie van een andere. Soms heeft het zin om temidden van die chaos eens nuchter naar de feitelijke getallen te kijken. Lees verder »
4
jan
2012
Van De Doelen naar De Lijnbaan
Tussen Kerst en Nieuwjaar was ik even in Rotterdam. In De doelen mochten een paar honderd amateur pianisten hun favoriete stukje klassieke muziek voor het publiek in de grote zaal spelen. Dat is een bijzondere beleving. In dit moderne, en dus sfeerloze, cultuurpaleis hing een nerveuze stemming van opgewonde familieleden. Verreweg de meeste deelnemers waren in de puberteit, maar er waren ook twaalfjarigen en tachtigers. Zelfs als de muziek je niet bekoort, kunt je ontroerd raken als je er even bij stilstaat dat al deze spelers al jarenlang dag in dag uit vele uren studeren en hun stukjes tot vervelens toe moeten herhalen om maar die mate van perfectie te verkrijgen waarmee ze uiteindelijk gedurende vijf minuten naar buiten durven te komen. Dan luister je met verbijstering en bewondering voor zoveel doorzettingsvermogen en lef. Die bewondering zou natuurlijk ook voor topsporters, circus acrobaten en schrijvers moeten gelden, maar daar sta je meestal niet bij stil. Waarom doen mensen dit? Vanwaar die enorme drang om te presteren en iets te kunnen wat de meeste anderen niet kunnen? Waarom een eigen vertolking willen geven in een muziekstuk wat al duizenden pianisten eerder gespeeld hebben? Wat geeft de voldoening? Die vraag intrigeerde me. Lees verder »