Prestigieuze prijs voor essay over leven en dood
De Koninklijke Hollandse Maatschappij der Wetenschappen schreef dit jaar in samenwerking met de NRC een essay wedstrijd uit over de vraag “Hoe ver mogen we gaan met het behoud van individueel menselijk leven”.
Het onderwerp lijkt in eerste instantie een zwaarwichtige ethische of religieuze kwestie. Dat zijn gebieden waarin ik me niet thuis voel. De opdracht was bovendien om het zo breed mogelijk te beschouwen dus inclusief zaken als euthanasie, abortus, risicobeleid en zorg. Het moest dus eigenlijk in algemene zin gaan over ons beslissen over leven en dood.
Ik heb natuurlijk zoals ieder mens van mijn leeftijd de nodige persoonlijke ervaringen met het overlijden van dierbaren en op grond daarvan een mening. Vanuit mijn looppaan als milieutoxicoloog was ik vertrouwd met risicobeleid en in Oermenselijk had ik al een hoofdstuk geweid aan agressie en oorlog en ook een beschouwing geschreven over de dood als een bijzonder afscheid. Wellicht kon ik voldoende munitie bij elkaar schrapen voor een wetenschappelijke onderbouwing. Ik besloot dan ook een poging te wagen en het onderwerp vanuit de evolutiepsychologie te benaderen.
Uit de 66 inzendingen heeft de jury bestaande uit Prof. Dr. I.D. de Beaufort,(Medische ethiek) Dr. M Ekkelenkamp (columnist, arts-microbioloog) en Prof. Dr. J. Goudsblom (Sociologie en gedragswetenschap) mijn essay beloond met de eerste prijs.
Volgens de jury onderscheidde het essay zich door haar opbouw, haar logica en haar compleetheid, maar vooral ook door de combinatie van helderheid, leesbaarheid en stijlbeheersing.
De prijs, een indrukwekkende gouden medaille werd op 13 augustus in Haarlem overhandigd door de voorzitter van de maatschappij Dr Alexander Rinnooy Kan.
In de NRC opiniebijlage van 15 oktober is een verkorte versie van mijn essay opgenomen.
Meer informatie is te vinden op de website van de Koninklijke Hollandsche Maatschappij der Wetenschappen. Hier is ook een boekje met de winnende essays te downloaden.
De Meerziekte Een nieuw boek
Duurzaamheid in de genen? (1)
Het tweede leven van een boekenwurm
Bieden onze genen eigenlijk wel enige kans op duurzaamheid of zijn we van nature onverbeterlijke verkwisters die hun eigen nest vervuilen? Die vraag zult u zichzelf waarschijnlijk nooit gesteld hebben. Lees verder »