Oermenselijk

Dramatische afloop gijzeling

Ook al heb je geen bal verstand van politiek, het kan toch boeiend zijn. Al was het alleen maar om de lichaamstaal. Woorden van politici verhullen vaak de werkelijkheid en niemand heeft voldoende kennis van zaken om feiten en getallen te checken. Daarom zul je het als toeziend burger moeten doen met de zichtbare emoties. Dat is trouwens ook volledig in lijn met de trend in de media, die weer beweren de wil van het publiek te vertolken. Ondanks het Haagse uniform, bestaande uit nagenoeg dezelfde colbertjes, stropdassen en gepoetste schoenen is er nog voldoende lichaamstaal te zien. Misschien is het zelfs wel juist dankzij die sleetse uniformiteit dat de heren zich op een alternatieve wijze extra blootgeven en in de emotionele kaart laten kijken.

Zelden zag ik zoveel verdriet na de goede afloop van een gijzelingsdrama. Hoewel ik zelf van louter vreugde een fles champagne opentrok, veronderstelde één van de zojuist bevrijde hoofdrolspelers dat alle 16 miljoen Nederlands bedroefd zouden zijn. Dat is vreemd. In de Arabische landen heeft men gevochten voor een beetje meer vrijheid en democratie en is het vertrek van een aantal idioten uitbundig gevierd. Nu weet ik wel dat die lente daar nog lang geen zomer is, maar waarom zouden wij zo somber moeten zijn als we verlost zijn van een idioot die het hele land in een politieke gijzeling had?

Natuurlijk, de lacherigheid van Rutte begon steeds meer mensen te ergeren en het zou hoogst ongepast zijn geweest als hij daarmee was doorgegaan. Het zou het einde van zijn politieke loopbaan hebben betekend. Hij beseft nu dat als hij nog iets wil betekenen, hij ernst moet maken van zijn leiderschap en de hand uit zijn zak moet halen als hij tegen het volk spreekt. Zijn grijns was dus verdwenen en voor iemand die zijn identiteit daarvan moet hebben, is dat veelbetekenend. Hij moet dus wel heel erg verdrietig zijn. Zijn droom om ons land er weer bovenop te krijgen met forse bezuinigingen is gedwarsboomd door de man die hem nog onlangs een soort Judaskus gaf. Hij voelt zich dan ook verraden en dat is hem aan te zien. Daarmee probeert hij tegelijk, slim als hij is, aan te geven dat hem zelf geen blaam treft. Hij is gepiepeld. Ach germ!

Toch was zijn expressie zwak vergeleken met die van zijn kameraad Verhagen. Nog nooit heb ik een rat gezien met de staart zo tussen de benen. Een vermoeid en getergd man zat daar en alle ingehouden ergernis van de afgelopen maanden en jaren straalde van zijn gezicht af. Hij was de evenknie van Messi die een strafschop opeiste en vervolgens miste. Na zijn twijfelachtige overwinning op Wouter Bos zette hij z’n fractie onder druk, maakte hij scènes op het partijcongres en liet hij zich door zijn verkeerde vriendjes een veer in de kont steken. Nu is hij zelf in zijn eigen opportunistische gat gevallen. De toelichting die Van Haersma Buma gaf, was voor deze saaie man ongekend fel, maar stak nog slapjes af bij de lichaamstaal van Verhagen.

Mister Tweet daarentegen, zat als gewoonlijk in zijn stereotypische ongeïnteresseerde houding scheef onderuit gezakt met de benen buitenboord in zijn kamerbank met zijn twitterdingetje te friemelen. Zijn gezicht vertoonde dezelfde emotieloosheid als dat van zijn Noorse discipel Breivik in de rechtbank. Bereid om te sterven voor de goede zaak. Toch is zijn lichaamstaal anders dan voorheen. Niet meer dat arrogante machtspotentaatje met de grote bek dat met iedereen de vloer aanveegt en aan iedereen schijt heeft. Opeens zit hij erbij als een verongelijkte jongen die de klas is uitgezet. Quasi zelfverzekerd probeert hij zijn deceptie te verschuilen achter een smoes. Hij kwam op voor de achtergestelden en de ouderen in de samenleving die volgens hem door de boze heks Europa worden bedreigd. Een nogal doorzichtige move om na de moslimfobie een Europafobie op te wekken en tegelijk een kwijnende achterban te paaien. Waarom kiest deze rechtse populist opeens voor de groep die hij eerst met veel gescheld uit de door hem gehate Linkse kerk heeft gejaagd? Er is maar één verklaring. Zijn wanhoop drijft hem nu in de armen van opa Henk en oma  Ingrid. Zij zijn immers het minst geschoold en daardoor het meest gevoelig voor zijn populistische kreten. Het zal een vergissing blijken. Achtergesteld is immers heel iets anders dan achterlijk.