3
nov
2012
Looking backward update
Met veel moeite heb ik me door het boek “The number that killed us” (John Wiley & Sons, 2012) van Pablo Triana gewerkt. Deze professor aan de business school in Barcelona claimt dat de hele wereldwijde economische recessie van VS hypotheekcrisis tot Eurocrisis, is te wijten aan oneigenlijk gebruik van risicomodellen in de financiële sector, die hij samenvat onder de naam VaR (Value at Risk). Hij legt breedvoerig uit hoe en waarom de hele financiële wereld iets over het hoofd zag wat iedereen al weet, namelijk dat ervaringen uit het verleden geen garantie zijn voor de toekomst. Het is zelfs erger dan dat. Gebruik van gesofisticeerde statistiek om de ervaring uit het verleden mathematisch te beschrijven in kansberekeningen voor de toekomst heeft de gehele financiële wereld verblind en op het verkeerde been gezet. Daardoor zijn enorme financiële risico’s onderschat, konden de kapitaalreserves van banken veel te laag worden en zijn producten verkocht onder een triple A status, die in werkelijkheid waardeloos waren. De vraag is of het een ongeluk was, of dat men er collectief is ingestonken uit onnozelheid en bedwelmd was door het wetenschappelijke aureool van de risicomodellen, of dat er sprake is van moedwillige misleiding. Die vraag wordt niet echt beantwoord, maar duidelijk is wel dat men waarschuwingen vooraf willens en wetens in de wind heeft geslagen en dat vele handelaren en risk managers er een gigantisch financieel voordeel aan hebben overgehouden.
Omdat Pablo Triana zelf één van die personen was die vooraf hebben gewaarschuwd, is een gevoel van verontwaardiging en frustratie in zijn stijl duidelijk te merken. Wellicht is dat ook de reden dat hij geen enkele andere boosdoener meer ziet dan VaR. Daarmee is de analyse van de grootste economische crisis sinds 1930 echter veel te simpel.
In 2012 terugkijkend naar de ineenstorting van het economische systeem zoals Edward Bellamy in zijn bestseller Looking backward in 1888 al deed, zien we een veel meer complexe kettingreactie. Lees verder »
5
dec
2011
De verlossende Eurotop?
Gespannen kijkt de wereld uit naar de Eurotop van 8 en 9 december. Het gaat om krachtige leiding, om eensgezindheid, om herstel van vertrouwen en om erop of eronder, schrijven de kranten. Het zijn allemaal loze termen waar je niets wijzer van wordt. Waar gaat het dan wel om? Lees verder »
30
nov
2011
Wie heeft schuld aan de Schuldencrisis ?
In tijden van crisis worden er schuldigen gezocht en steekt het wij/zij denken de kop op. Dat is een aangeboren trekje van ons. Hoewel de economie zo ingewikkeld is geworden dat geen mens het nog kan volgen, denkt menigeen toch te weten dat er kwade krachten van buiten aan het werk zijn. Na de haat tegen buitenlanders, moeten de banken en de financiële markten het ontgelden. Maar hebben ze ook gelijk? Lees verder »
23
okt
2011
Met z’n allen
De Occupy beweging lijkt een regelrecht gevolg van de gestage verspreiding van mijn boekje over De Meerziekte. Alleen de verkoopaantallen kloppen niet met de omvang van deze wereldwijde hype. Waarschijnlijker is dat het toch een algemeen voorkomend maar toch boeiend en merkwaardig natuurverschijnsel betreft. Ik noem het maar “Met z’n allen” en het komt in talloze verschijningsvormen voor. Lees verder »