Fabel 4: We hebben geen geld
In tijden van economische teruggang is men onmiddellijk geneigd te geloven dat er nu even geen geld is. Dat er geen geld is, zou blijken uit de tekorten bij de overheid, de pensioenfondsen, de problemen bij de grote banken, de afnemende consumptie, de hoge kosten voor vergrijzing en zorg en de toenemende werkloosheid. Lees verder »
Asymmetrische conflicten
In Griekenland bloedt de economie volkomen dood. Bedrijven gaan aan de lopende band failliet. De helft van de jongeren heeft geen baan meer en zwerft muitend over straat. Wie nog kan vluchten verlaat het land. De rijken sluizen hun geld weg naar buitenlandse banken. Er kwam al te weinig, maar nu komt er bijna helemaal geen belasting meer binnen en de staatsschuld explodeert vanwege de hoge rente voor obligaties. Iedereen kan zien dat de bezuinigingsmaatregelen die tot nu toe zijn doorgevoerd, averechts werken. Desondanks stellen de overige Eurolanden nog weer strengere eisen aan de bezuinigingen als voorwaarde voor een nieuwe noodlening van 130 miljard. Lees verder »
Krimp
Na de Euro, dreigt nu Europa zelf in gevaar te komen. Althans zo willen politici en journalisten ons doen geloven. Het schijnt dat er opeens geen economische groei meer is en dat dit zo ongeveer het allerergste is wat ons kan overkomen. De oorzaak lijkt te zijn dat in steeds meer lidstaten de staatsschulden te hoog zijn opgelopen. Het duo Rutte/De Jager werpt zich op als wereldverbeteraars en pendelt heen en weer naar Brussel om te komen tot een Europees commissielid die strenge straf kan uitdelen aan landen die te veel staatsschuld laten ontstaan. Ze wijzen met de vinger op Griekenland en Italië als stoute landen. De beeldvorming is zo sterk dat je zou denken dat het waar is. Toch wijkt het beeld op minstens drie fundamentele punten af van de werkelijkheid. Lees verder »